یاداشت ویژه : عاقبت کم فروشی در استقلال

شمایی که از قلعه نوعی دفاع میکنی، این متنو بخون.

این آقا فقط و فقط فکر خودشه. اگه غیر از این بود استقلال زمان مرفاوی و مظلومی بهتر نتیجه میگرفت ولی این آقا و اطرافیانش با حاشیه سازی نذاشتن استقلال موفق بشه.

قلعه نوعی طاقت دیدن اینو که کسی از خودش محبوب تر باشه نداره و واسه همین دوست نداشت فرهاد تو استقلال باشه ولی وقتی دید 4تا مهاجم آمادش هیچ کاری نتونستن بکنن مجبور شد موقتا در مقابل محبوبیت فرهاد تسلیم بشه ولی بازم دست از مبارزه برنمیداره.

این آقا فقط و فقط فکر رکوردهای خودشه. یه مربیه خوب باید تو بازیهای حساس خودشو نشون بده ولی شما یه نگاه به بازی با سپاهان و دربی بندازین. تو دربی که گند زد، فقط حفظ توپ و از همون اول بازی به مساوی راضی بود، واسه چی؟؟ واسه این که رکورد شکست ناپذیریش تو دربی شکسته نشه.

بازی با سپاهان، درصد مالکیت توپ بعد از 90 دقیقه استقلال 69% درصد و سپاهان 31% درصد بود ولی عمق فاجعه اینجاست که با این درصد مالکیت توپ استقلال فقط 1 موقعیت و سپاهان 5 موقعیت گل داشت!!!!!!!!!!

یاداشت ویژه : عاقبت کم فروشی در استقلال

قلعه نویی نشان داده به رکوردهای شخصی اش بسیار علاقمند است. مثل پی در پی کشتن دربی برای تداوم نباختنش در این عرصه. کسی نمی گوید سالهاست قلعه نویی دربی را نیرده، همه همین را می گویند که قلعه نویی هرگز دربی را نباخته است.

سایت گل-ابتدا: از ابتدای این فصل فوتبال، استقلال با همین روش بازی کرده است: نیمه اول را فدای نیمه دوم می کند. حتی به طور دقیقتر باید گفت استقلال دوسوم ابتدای بازی یعنی تا دقیقه شصت را رها می کند تا بعد در سی دقیقه آخر بازی برنامه اصلی و بواقع پلان اول خود را اجرا کند. به همین خاطر معمولا استقلال بازی را با ارنج اصلی خود شروع نمی کند. به جای ارنج اصلی بازیکنانی وارد ترکیب می شوند که می توانند با دویدن و دویدن و شلوغکاری در وسط زمین تیم حریف را زمینگیر کرده و نیمه اول را بکشند. بعد از دقیقه شصت به بعد با دو یا سه تعویض تیم به ترکیب اصلی برمیگردد و معمولا هم از این دقیقه به بعد دو جور نتیجه رقم میخورد: یا بازی کشته شده توانی برای تجدید حیات پیدا نمی کند و یک مساوی کم گل رقم می خورد و یا استقلال با اختلاف یک گل بازی را می برد. لابد مربیان تیم راضی هستند. در لیگ برتر استقلال صدرنشین است، در لیگ قهرمانان آسیا هم فعلا در صدر گروه است و همین امروز هم اگر یکی از پنالتی های هدر رفته گل شده بود استقلال به فینال جام حذفی رسیده بود.

بعد: بواقع استقلال یک پلان اول (A) دارد که آن را فقط در سی دقیقه از زمان بازی اجرا می کند. چنین تاکتیکی آیا در جای دیگری از جهان هم مشاهده شده است؟ معمولا تیمهای حاضر در کورس قهرمانی از دقیقه یک تا دقیقه نود بهترین و هجومیترین تاکتیک خود را اجرا میکنند. اینطور کم فروشی و فوتبال کشی بی دلیل بدون شک در میان همه صدرنشینان کنونی لیگ های اروپایی نمونه ندارد. استقلال همه ابزار یک تیم عمل کننده را دارد. یعنی تیمی که تاکتیکش را به حریف تحمیل کرده و باعث شود حریف دنبال او بدود نه او به دنبال حریف. استقلال همچنین شماری از خلاقترین بازیسازان و فانتزیست های فوتبال ایران را در اختیار دارد. اما به جای استفاده از یک بازی هجومی و موثر در تمام زمان بازی ترجیح میدهد شصت دقیقه را با شلوغبازی در وسط زمین به ضرب و شتم بازیکنان حریف بپردازد. این تاکتیک تا اینجای لیگ خوب جواب داده است. اما نتایج میلیمتری اخیر و فعلا از دست رفتن جام حذفی آن هم در یک قدمی فینال و در زمین خودی و در برابر یک تیم ده نفره بر می تابد که سر بزنگاه منطق معمول فوتبال دارد یقه استقلال را می گیرد: فوتبال کشی مختص تیم های پایین جدولی است: با هر بازی فقط سی دقیقه فوتبال، بعید است به تیمی جام بدهند.

دیگر: قلعه نویی نشان داده به رکوردهای شخصی اش بسیار علاقمند است. مثل پی در پی کشتن دربی برای تداوم نباختنش در این عرصه. کسی نمی گوید سالهاست قلعه نویی دربی را نیرده، همه همین را می گویند که قلعه نویی هرگز دربی را نباخته است. و انگار تا وقتی این رکورد پابرجاست و تا وقتی قلعه نویی مربی استقلال است همواره شاهد دربی های نیمه جان یا مقتول خواهیم ماند. رکورد دیگری که بسیار مورد علاقه قلعه نویی است بردن نیمه دوم یا اصطلاحا نیمه مربیان است. شاید به همین خاطر است که به نظر می رسد قلعه نویی گاهی به عمد در نیمه اول با ترکیب و روشی غیر هجومی بازی میکند و انرژی واقعی تیم را برای نیمه دوم باقی می گذارد. غالبا آنچه که تعویض ها و یا تغییر تاکتیک های هوشمندانه او در نیمه دوم قلمداد می شود به واقع تصحیح اشتباهات (تعمدی؟) است که خودش انجام داده است.

همچنین: متواترترین جمله ای که از قلعه نویی در زمینه مربیگری شنیده شده این است که: مرحوم آقا مدد می گفت اگر بدویی می بری. علاقه عجیب قلعه نویی به بازیکنان پرتلاش اما کم بازدهی مثل اکبرپور و بیگ زاده به همین خاطر است. نکته این است که افزون بر افراط و اصرار قلعه نویی برای استفاده از این نوع بازیکنان "کارگر"، به واقع از بقیه هم می خواهد مثل آنها باشند. و اینطور است که تیمی که نیمی از ترکیب ثابت تیم ملی و شماری از خلاقترین بازیکنان فوتبال ایران را در اختیار دارد بخش عمده زمان بازی را به جای تلاش برای تحمیل یک فوتبال هجومی و منتج به نتیجه، صرف شلنگ تخته انداختن در وسط زمین می کند. لغزش در برابر نفت که باعث رسیدن سپاهان به یک قدمی استقلال در جدول لیگ شد و باختن نیمه نهایی جام حذفی شاید زنگ خطری باشد برای این نکته که البته آنچه که مرحوم آقا مدد گفت درست است، ولی قطعا همه فوتبال نیست و دست کم اینکه همه فوتبال روز جهان نیست. اگر اینطور بود تیم های فوتبال به جای فوتبالیست سراغ دوندگان ماراتن و تکواندوکاران و . . می رفتند.

سرانجام: تردیدی نیست که قلعه نویی موفقترین و در حال حاضر بزرگترین استعداد مربیگری در ایران است. اما باید مراقب پیری زودرس باشد که آدمی را سخت محافظه کار و به شدت دلبسته آموزه های عنفوان جوانی می کند. استقلال با کم فروشی دارد شانس موفقیتش را در لیگ امسال کمتر و کمتر می کند. موفقیتی که اگر هم رخ دهد، البته هرگز اتیکت فوتبال زیبا را در سال جاری بر خود نخواهد داشت